Ik zag dat jullie wisten waar jullie mee bezig waren.

Als klinisch verloskundige heb ik menigmaal met ons team alle zeilen bij moeten zetten wanneer er complicaties optraden bij een bevalling. Deze situaties trainden we uitvoering met elkaar. Dat was mijn werkgroep (ik glim er nog van als ik er aan terugdenk), we organiseerden trainingsmomenten voor ons eigen team. Dit is een kwaliteitseis en terecht. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit de kwaliteit van de zorg enorm verbetert. Daar had ik geen onderzoek voor nodig. Je zag vaak na een training het zelfvertrouwen van het team stijgen en meermaals kreeg ik na een acute situatie op de afdeling een mailtje van een collega. Ze meldden daarin hoe blij ze waren met de oefenmomenten of vertelden hoe het was verlopen. Ook ik liep zelf wel eens ‘highfivend’ de verloskamer af, omdat ik trots was op ons team en wat weer hadden neergezet.

Dit oefenen is niet alleen goed voor het zelfvertrouwen en voor de teamspirit. De mooiste complimenten kregen we van de patiënten zelf. Soms trilden wij nog na van de adrenaline van de actie en de impact van spoedsituaties. We kwamen dan altijd bij de patiënt en haar partner terug om even na te praten. Als de patiënte dan zei: ‘Ik ben geen moment bang geweest, je kon zien dat jullie wisten waar jullie mee bezig waren.’ Dan wist je dat de situatie, ondanks de ernst, niet alleen goed was verlopen, maar dat er ook goed werd gecommuniceerd naar de patiënte en haar partner.

Het laat ook zien dat het niet aan ONS is om te oordelen of je bevalling heftig, naar of traumatisch was. Het valt of staat met JOUW beleving. En zo werkt het andersom ook. Was het op papier een ‘niets-aan-de-hand-bevalling’, jouw ervaring kan zoveel anders zijn…