Biologieles op de camping

Lach om mijn blunders, irritaties, ontboezemingen en herken je in mijn onzekerheden, want bij mij is het gras even groen! Wees ook eerlijk naar een andere vrouw en kijk wat jij er voor terug krijgt:

– Onder de douche op de camping (!?) sta ik met zoonlief 1 en 2 wanneer ze mij over mijn lichaam beginnen te bevragen.
Ik hoop dat de rest van het toiletgebouw ook goed heeft opgelet tijdens deze biologieles.
– Ik was op mijn werk en 11 weken zwanger van onze tweede zoon. De gynaecoloog had tijdens deze dienst nog een termijnecho gemaakt. Ik stond op van mijn stoel en ik voelde een ‘plopje’. Daarna stond ik ineens tot aan mijn enkels in het bloed. Een controle echo liet zien dat alles goed was met het kindje en dat er zich een hematoom (bloedstolsel) had gevormd naast de placenta, welke zich ineens had ontlast. Met grote angst om deze zwangerschap te verliezen, ging ik naar huis. Ik heb daarna nog een druppel bloed verloren en verder bleef het die zwangerschap godzijdank rustig.
– Het was fijn om samen zwanger te mogen zijn met een vriendin. En dat zij mij niet als verloskundige zag, maar ook gewoon als jonge en onzekere moeder!
– Die mooie kraak helder witte katoenen luiers had ik dus altijd binnen no time grijs gewassen.
Wij noemden ze ook wel de 1001-dingen doekjes…
– Oh ja, en ik vind dus vriendenboekjes voor kleuters grote onzin! Pas als hij zelf kan schrijven krijgt hij er bij mij één. Pfff, administratie klusje d’r bij… Voor wie HET boekje van zijn of haar dochter kwijt is, grote kans dat hij nog bij mij op de plank ligt te verstoffen. Mijn man heeft een andere tactiek en duwt ze meteen ongemerkt en oningevuld weer terug in de tas van het desbetreffende kleutertje…