Ik schreeuw het liefst in de auto
Laten we weer eens eerlijk zijn! Dat lucht zo lekker op, zeker wanneer je herkenning ziet bij die ander.
– ‘Wat blijf jij toch altijd rustig met je kinderen.’ die opmerking krijg ik nog wel eens te horen. Het is niet dat ik nooit tegen mijn kinderen uitval of schreeuw hoor. Ik doe het alleen niet zo graag in kleedkamers, op schoolpleinen of sportkantines. Ik bewaar het liever voor thuis of in de auto. Ja, de auto vind ik ook een fijne plek. Ik ga er alleen niet veel veiliger van rijden, dus misschien moet ik dat niet meer doen…
Ik weet dat het niet pedagogisch verantwoord is om te schreeuwen tegen je kind, maar met boosheid geef je grenzen aan. En die grens hebben ze dan waarschijnlijk meer dan bereikt. En schreeuwen lucht dan op, heel even maar trouwens….
– LEGE schoolbekers op je aanrecht! Ik herhaal LEGE schoolbekers op je aanrecht! Ze zijn bijna net zo erg als speelgoed op je aanrecht, maar het irritante aan LEGE schoolbekers is, dat ze te pas en te onpas om tuimelen en wanneer ze dan op de grond kletteren net zo’n herrie maken als een bak met DUPLO die onverwacht wordt omgekieperd achter je rug.
– Ik had altijd het gevoel dat kraamvisite op 15 cm afstand van mijn neus stond in dat kleine slaapkamertje van ons. En dat gevoel bleef nog een half uur hangen, nadat ze waren vertrokken. Het liefst zette ik dan het raam open om er met mijn hoofd uit te gaan hangen. Ruimte & zuurstof had ik dan nodig.
– Vanwege een oplopende bloeddruk, kreeg ik een enorm opgeblazen kop van het vocht op het eind van mijn eerste zwangerschap. Ik zag mijn vriendinnen schrikken toen ze me zagen, maar ze zeiden er niets van. Lief hè!