Stond ik daar een pak melk te wiegen…

Als ik toen wist wat ik nu weet, dan had ik sommige dingen heel anders aangepakt. En had ik veel meer vertrouwen gehad, dat alles wel goed zou komen. Met een huilbaby bijvoorbeeld of dat ik echt een super leuke jongensmoeder ben!

– Ik trap er dus elk jaar tijdens een sneeuwperiode weer in, om met mijn ruitenwissers te proberen de sneeuw van mijn voorruit te vegen. Alleen vergeet ik dan mijn portier dicht te doen en mijn benen binnenboord te houden…
– Als ik wist wat ik nu weet, dan had ik in mijn beginjaren als verloskundige op sommige momenten voor een andere benadering van mijn cliënt gekozen.
– Toen ik in mijn derde zwangerschap er bij toeval achter kwam dat ik een derde zoon kreeg, had ik daar twee dagen voor nodig om te aan te wennen. Ik dacht: ‘Hoezo krijg ik geen meisje?!’. Achteraf ben ik blij dat ik het in de zwangerschap al wist. Anders had ik me misschien schuldig gevoeld naar hem, als ik die ‘wen-periode’ in mijn kraamweek had. Inmiddels kan ik heel goed een mitrailleur na doen en dans ik alle Fortnite dansjes foutloos mee.
En ik weet dat er nu mensen zijn die denken: ‘Je moet blij zijn dat je een kind krijgt.’ Maar we zouden eerlijk zijn, dus bij deze…
– Onze middelste zoon heeft erg veel gehuild in zijn eerste maanden. Ik betrapte mezelf er op dat ik, met mijn bleke vermoeide zombie snoet, in de rij van de supermarkt al wiegend met een pak melk in mijn handen stond alsof ik een baby troostte…
– Ik vind het dus eigenlijk heel irritant dat ik op mijn wc tegen een ‘groep 4 tafel-oefen-poster’ aan zit te kijken…