Toen je na al die jaren ein-de-lijk zwanger bleek

Ik heb je gezien toen je bloednerveus in de wachtkamer zat. Ik heb je gezien toen je haast opsprong om naar mijn spreekkamer te lopen. Ik heb je gezien toen je struikelde over je woorden om te vertellen wat de eerste dag van je laatste menstruatie was. Ik heb je gezien toen je opgelucht was, omdat ik je vertelde dat we maar snel een echo moesten maken. Ik heb je gezien toen je met je veel te volle blaas op de onderzoeksbank lag. Ik heb je gezien toen je je daar voor excuseerde, omdat je het advies hierover zeer serieus had genomen. Ik heb je gezien toen je vol ongeloof naar het echoscherm keek. Ik heb je gezien toen het beeld schokkend in beweging kwam door jouw vreugdetranen. Ik heb je gezien toen je leek te beseffen dat je allergrootste wens eindelijk vervuld leek. Ik heb je gezien toen de angst het overnam van de vreugde. Ik heb je gezien toen je me vroeg of je het nu ook aan je familie kon vertellen. Ik heb je gezien toen ik je vertelde dat je niet meer naar het ziekenhuis hoefde voor controles. Ik heb je gezien toen je nog steeds vol ongeloof en met een brede glimlach mijn spreekkamer verliet.
IK HEB JE GEZIEN…

Ik ben er gewoon, omdat ik het allemaal heb gezien.