Toen je werd overgeplaatst naar een academisch ziekenhuis

Ik heb je gezien toen ik je vertelde dat de termijn van je zwangerschap de reden was voor je overplaatsing. Ik heb je gezien toen de complexiteit van je zwangerschap niet in ons ziekenhuis behandelt kon worden. Ik heb je gezien toen je giechelend van de zenuwen je partner belde. Ik heb je gezien toen we je in alle haast infusen gaven om je weeën te remmen. Ik heb je angstige ogen gezien toen ik je vertelde over injecties voor de longrijping van je kind. Ik heb je gezien toen je misselijk werd van de magnesiumsulfaat en hoe je de bijbehorende opvliegers paniekerig onderging. Ik heb je gezien toen je zei dat het toch nog veel te vroeg was voor je baby om geboren te worden. Ik heb je gezien toen je vroeg of al die medicatie geen kwaad kon voor je kind. Ik heb je gezien toen je (schoon)moeder het snel bij elkaar gezochte vluchtkoffertje kwam brengen met daarin je verkeerde pyjama. Ik heb je gezien toen ik je overdroeg aan het ambulancepersoneel. Ik heb je gezien toen we nog een veelbetekenende blik uitwisselden bij het ‘uitzwaaien’.
IK HEB JE GEZIEN…

Ik ben er gewoon, omdat ik het allemaal heb gezien